Dankbaarheid op Koh Tao

dankbaar bijv.naamw.Uitspraak: [ˈdɑŋkbar] Blij zijn met wat je hebt, krijgt of doet.

Een reis van in totaal 32 uur, met de bus, met de taxi, met het vliegtuig, met een minivan en uiteindelijk ook nog met de boot, maakt dat ik, na wat leuke feestjes in Pai, erg moe aan kom op Koh Tao.

Dankbaarheid - mijn reismaatjes: Na een half uur wachten komt ook mijn reis vriendinnetje Kim aan met de boot, die de laatste dagen van haar reis op dit heerlijke eiland met mij en Luca zal doorbrengen. Ons driekoppige team is nog maar een paar dagen samen en hoe gek dat ook klinkt, en hoe kort ik deze fijne mensen ook pas ken, dat begint stiekem wel pijn te doen. Kim en Luca zijn namelijk vanaf dag drie van mijn grote droom, mijn spannende reis alleen, mijn allerbeste maatjes. Mijn reis, deze geweldige ervaringen, hadden nooit hetzelfde geweest als ik dit niet met hen had kunnen en mogen delen.

Dankbaarheid - het eiland: Koh Tao is, zoals ik eerder schreef een klein eiland, van maar 21 vierkante kilometer. Water en stroom voorzieningen zijn er wel, maar een stuk minder ontwikkeld dan op de andere plekken in Thailand waar ik ben geweest. De lokale bevolking en de medewerkers zijn super vriendelijk en behulpzaam, dankbaar dat je naar hun eiland komt, maar vooral enorm bewust van het milieu. Overal wijzen ze je op het feit dat plastic niet in de zee mag komen en dat je zuinig moet zijn met het gebruik van water. Prachtig om te zien hoe iedereen daar rekening mee houdt en iedereen een korte douche neemt en een stukje plastic mee terug het strand op neemt mocht je deze vinden in de zee. Terwijl wij liggen te zonnen op een prachtig, wit strand met helder, blauw water, rennen en springen er vele hondjes door het water al jagend op visjes. Los van de visjes zijn hier ook zeeschildpadden te vinden in de zee. Dit eiland staat bekend om het duiken en het snorkelen. ‘Koh’ betekent klein, en ‘Tao’ betekent schildpad. Kim en ik besluiten dan ook op onze eerste dag een scooter te huren en er op uit te trekken met onze prachtige snorkel setjes. Niemand wordt namelijk knapper van een snorkel op je giechel. De schildpadden zien we, evenals 3 haaien die onder ons door zwemmen. Adrenaline, angst en enthousiasme schieten in een keer door mij heen. Wat een mooie ervaring is dit.

Dankbaarheid - tot rust komen: Met mijn tenen in het zand, een lekkere bruine huid, en een goede cocktail tijdens de mooiste zonsondergang die ik ooit heb mogen zien, besef ik mij dat ik hier pas echt tot rust kom. Mijn leven in Nederland is druk, hectisch, overvol, en enorm gepland. Ik vlieg alle kanten op, van het ene project in het andere, van de ene afspraak naar de volgende afspraak en van het ene examen in het andere examen. Mijn leven is gevuld met vele mooie momenten, mooie mensen en vooral mooie herinneringen. Ik sta stil bij het feit dat ik dankbaar ben voor mijn leven, maar ook bij het feit dat ik thuis wat vaker moet genieten van al het fijns om mij heen, in plaats van overal doorheen te razen. In Nederland word ik geleefd, en hier in Thailand leef ik! Ik beloof mezelf dan ook iets te doen met deze levensles. Nu ik tot rust kom neem ik wat meer tijd hier op Koh Tao om even met vrienden en familie te bellen. Want ook deze levensles komt mij te boven, wat heb ik toch een fijne mensen om mij heen, ook thuis!

Dankbaarheid - Kop Khun Ka: Kop Khun Ka, wat ‘bedankt’ betekend, spreek ik hier ondertussen uit als de normaalste zin van de wereld. Ik ben er zelfs zo aan gewend dat ik het uit automatisme ook tegen westerse mensen zeg, in plaats van alleen tegen de lokale mensen. Tijdens een heerlijk ontbijt aan het strand bespreek ik samen met Luca en Kim dat ik een tatoeage wil laten zetten, die mij elke dag herinnerd aan de mooie momenten, de levenslessen en deze bijzondere ervaring. Zij delen dit met mij, en beginnen enthousiast ideeën op te roepen. Dit duurt maar eventjes, aangezien we al heel snel komen tot een gezamenlijk besluit, Kap Kong Ka, in Thais schrift, niet alleen voor mij, maar ook voor hen. Zo staan we een paar uur later in een tattoo shop en is de afspraak voor een paar dagen later al gemaakt. Spontaan, een beetje gek, impulsief en gedurfd, en ja, zo ben ik. Dus waarom ook niet! Op de traditionele manier, word ik een paar dagen later met wat inkt en een bamboe stok, bestempeld met een van de mooiste herinneringen uit mijn leven.

Dankbaarheid - herinneringen: Koh Tao zorgt voor nog meer mooie herinneringen dan die ik al had mogen opdoen tijdens deze reis. Een flinke wandeling naar een verlaten hotel, een scooter rit naar het ‘Love Koh Tao’ Viewpoint, de avonden stappen met alle backpackers die ook naar Koh Tao zijn gekomen vanuit Pai, wat zorgt voor een leuke reünie, volgend door een verdrietig maar mooi afscheid met Kim en Luca, nog meer ontspannen uurtjes op het prachtige strand, nieuwe vrienden, noem het allemaal maar op.

En nieuwe herinneringen zijn onderweg, ik heb nog anderhalve week te gaan waarvan de laatste week Michael en Dave zullen instappen in mijn reis, waar ik ook enorm dankbaar voor ben. Mijn beste vriendjes worden onderdeel van mijn mooiste ervaringen, levenslessen, op voor mij een van de mooiste plekken ter wereld, Thailand. Ik reis naar Surat Thani om hen op te wachten op het vliegveld. Word nog even goed zeeziek onderweg naar Surat Thani, maar dit is direct uit mijn systeem zodra ik Mike en Dave tegemoet ren voor een dikke knuffel. Het leven is te kort om stil te staan bij nare dingen, om te blijven hangen in verdriet of het verleden. Geld komt en gaat, maar tijd kun je maar een keer uitgeven, ben ik even blij dat ik mijn geld heb uitgegeven aan 4 weken in Thailand. Blij én dankbaar! Dankbaar voor iedere dag van deze vier weken, dankbaar voor alles en iedereen om mij heen, hier maar ook thuis.
 

Ik schrijf deze blog vanaf een houten steigertje op een rivier, in het Khao Sok National Park, met klanken van een akoestische gitaar en een vals zingende Thai op de achtergrond, geluidjes van krekels, vogels en gibbon apen, en wat kan ik daar toch van genieten! Mijn laatste dagen gaan in, ik sta stil bij alles wat ik al heb mogen zien en doen, en kan niet wachten op wat nog komen gaat!