Verkennen in Chiang Mai

13 februari 2019 - Chiang Mai, Thailand

verkennen werkw.Uitspraak:   [vərˈkɛnə(n)]  onderzoeken om te weten te komen hoe het is. 

Na ander halve dag Bangkok heb ik mijn hele ‘hebbie en houwie’ weer mee genomen om door te reizen naar Chiang Mai, 700 kilometer van Bangkok. Een van de leukste manieren om hier te komen is met de nachttrein. Het duurt 14 uur, maar je hebt een eigen mini coupé waarbij je bank rond 21:00 uur omgetoverd wordt tot een bed. Ik ben na heel wat jaren drum corps gedaan te hebben heel wat gewend, maar dit was wel next level betreft in slaap zien te komen. De trein maakt enorm veel herrie, het bedje is best hard en de lichten blijven aan. Gelukkig heb ik oordopjes en een slaap masker mee, welke na 3 uurtjes slaap in mijn gezicht gedrukt staat, wat maakt dat de mensen om mij heen mijn slaap gezicht, inclusief afdruk van het slaap masker kunnen ‘verkennen’. 

Verkennen - natuur in Chiang Mai: tijdens de treinrit zag ik de omgeving veranderen van een grote stad met daar omheen veel industrie terreinen naar prachtige, ongerepte natuur. Eenmaal aangekomen bij mijn nieuwe hostel heb ik Roy, een Nederlander, ontmoet op de eerste dag in Bangkok, opgezocht en hebben we beide een scooter gehuurd om wat watervallen en andere mooie plekjes op te zoeken. Ze rijden in Thailand aan de andere kant van de weg, wat natuurlijk even aanpassen is. De watervallen zijn prachtig, er waren 10 platformen, waardoor je 10 prachtige plekken kon bezoeken. Beetje jammer wel dat ze allen goed begaanbaar, niet te ver lopen, en prachtig waren en nummer 10 echt serieus hoog was en we dus heel ver moesten lopen, het precies het heetste moment van de dag was, en ook uiteindelijk helemaal niet zo mooi was als alle anderen. Ah, en vol stond met schreeuwende Chinezen (waarom klinkt het toch altijd alsof ze ruzie hebben?) met grote camera’s om hun nek. 

Verkennen - nieuwe hostel maatjes: met een verbrande rug, zweet over mijn hele lijf en uitgeput van een te korte nacht maar actieve dag, (Jep, backpacken is echt charmant!) ben ik lekker even gaan chillen in het hostel. Op mijn kamer verblijft een Italiaanse jongen die vraagt of ik mee ga eten, een ander meisje vraagt waar we heen gaan en of ze mee kan. Want ja, zo snel gaat dat hier. En uur later zit ik met een multi culti groepje in een food hal. Een meisje uit Duitsland, een jongen uit Taiwan, een meisje uit Frankrijk en een jongen uit Italië, plus die lange Nederlander, ikzelf! Een hapje eten loopt uit tot een hilarische avond stappen. 

Verkennen - Thaise Massage: de dag erna gaan we na de lunch naar een tempel en een massage salon. Wetende hoe heftig massages er hier aantoe gaan kies ik voor een veilige handen en voeten massage. Sophie, het meisje waarvoor Ik mijn grenzen heb verlegd betreft het insmeren van mensen, heeft een nacht in mijn huidige hostel geboekt en kiest net als de Italiaan Luca voor een Thaise massage. ‘Uit elkaar trekken’ krijgt hier een andere definitie, met tranen over mijn wangen kijk ik met mijn voetjes omhoog toe hoe zij in en uit elkaar gevouwt worden. 

Verkennen - de jungle van Chiang Mai: om 6:30 staan we klaar voor een zippline tour in de jungle. Samen met nog 3 Nederlanders rijden we een uurtje met de organisatie naar de locatie van deze ‘Dragon Flight Zippline Tour’. Ik krijg een touwen outfitje aan, met allerlei lockers en klemmen er aan, en niet te missen: een bamboe stok, deze blijkt handig te zijn om af te remmen op het koord. Ik ben helemaal compleet als ik een prachtige, oranje helm krijg. Want ja, stel dat ik 200 meter naar beneden val, gaat die lelijke helm mij vast redden. Ik trek het aan, het wordt nooit meer gecontroleerd, en voor ik het weet vlieg ik door de jungle heen. 55 platformen, de een langer dan de ander, hoger en lager, maar keer op keer fantastisch! De adrenaline giert door mijn lijf, vooral bij de laatste: een 25 meter hoge freefall, aan een koortje, waarbij je net 1 meter boven de grond komt stil te hangen! Ja, echt iets voor mij!! 

Na 2 nachten en 3 dagen in Chiang Mai beslis ik om door te reizen naar Pai, wat nog iets noordelijker ligt dan Chiang Mai. Mijn Duitse kamergenootje Kim vertrekt een dag eerder dan ik, en we boeken het zelfde hostel. Sophie, Luca en ik nemen samen een mini-van naar Pai toe, waar we 3 uren lang van links naar rechts geslingerd worden. Er is namelijk maar één weg naar dit prachtige dorpje, een route van 137 kilometer met maar liefst 762 bochten. Gelukkig wordt niemand van ons ziek, en zitten we in de avond rond een kampvuur met allerlei nieuwe backpackers om ons heen. Tijd om het ‘backpackers paradise Pai’ te verkennen! 

Foto’s

6 Reacties

  1. Pake en Oma:
    13 februari 2019
    Goh Rachel wat een ervaring en wat een indrukken .Geweldig.Fantastich dat wij zo mee kunnen genieten .Leren zo ook wat meer van het land .Tot horens en geniet maar lekker.Pake en Oma
  2. Junior:
    13 februari 2019
    Great!!!
  3. Danielle:
    13 februari 2019
    Heel leuk om te lezen
    Kijk weer uit naar je volgende verhaal
  4. Jolanda:
    14 februari 2019
    Ik zat al te wachten op weer een geweldig leuke blog. Dacht nog...je kunt wel een boekje ervan uitbrengen. Je schrijft het zo juicy...zeg maar. Op naar nog veel mooie avonturen meis en je geniet volop...ergens daar vindt je jezelf helemaal terug...
  5. Heily:
    15 februari 2019
    Je neemt ons helemaal mee! Geweldig!! Op naar je volgende avonturen😁 geniet geniet geniet!!
  6. Bar:
    23 februari 2019
    Whaaa dat zipline verhaal!!!